-
پس عقاب آن موزه را آورد باز ** گفت هین بستان و رو سوی نماز
- Then the eagle brought back the boot and said, “Come, take it and go to prayers.
-
از ضرورت کردم این گستاخیی ** من ز ادب دارم شکسته‌شاخیی 3245
- I did this presumptuous act from necessity: I am abashed by (my feeling of) reverence (for thee).
-
وای کو گستاخ پایی می‌نهد ** بی ضرورت کش هوا فتوی دهد
- Woe to him that steps (behaves) presumptuously without necessity (and only) because vain desire authorises him!”
-
پس رسولش شکر کرد و گفت ما ** این جفا دیدیم و بود این خود وفا
- Then the Prophet thanked her (the eagle) and said, “I deemed this (act of thine) rudeness, but it really was kindness.
-
موزه بربودی و من درهم شدم ** تو غمم بردی و من در غم شدم
- Thou didst carry off the boot, and I was perturbed: thou took’st away my grief, and I was aggrieved.
-
گرچه هر غیبی خدا ما را نمود ** دل در آن لحظه به خود مشغول بود
- Although God hath shown to me every unseen thing, at that moment my heart was occupied with myself.”
-
گفت دور از تو که غفلت در تو رست ** دیدنم آن غیب را هم عکس تست 3250
- She (the eagle) said, “Far be it from thee that forgetfulness grew up in thee: my seeing that invisible thing is (from) thy reflexion.
-
مار در موزه ببینم بر هوا ** نیست از من عکس تست ای مصطفی
- (If) I, in the air, see the serpent in the boot, ’tis not of myself, ’tis thy reflexion, O Mustafá.”
-
عکس نورانی همه روشن بود ** عکس ظلمانی همه گلخن بود
- The reflexion of the man of light is wholly resplendent; the reflexion of the man of darkness is wholly (like) a bath-stove (ash-heap).
-
عکس عبدالله همه نوری بود ** عکس بیگانه همه کوری بود
- The reflexion of the servant of God is wholly luminous; the reflexion of the stranger (to God) is wholly blindness.