نک مرا در پیری از لطف و کرم ** حق چنین رنجوریی داد و سقم
Lo, in (my) old age God of His grace and bounty hath bestowed on me such a sickness and malady!
درد پشتم داد هم تا من ز خواب ** بر جهم هر نیم شب لا بد شتاب
He too hath given me pain in the back, so that every midnight I cannot help springing up quickly from sleep.
تا نخسبم جمله شب چون گاومیش ** دردها بخشید حق از لطف خویش
In order that I may not slumber all night like a buffalo, God of His grace hath given me pains.
زین شکست آن رحم شاهان جوش کرد ** دوزخ از تهدید من خاموش کرد2260
Through this infirmity the mercy of Kings has been aroused, and Hell’s threatening of me has been silenced.”
رنج گنج آمد که رحمتها در اوست ** مغز تازه شد چو بخراشید پوست
Pain is a treasure, for there are mercies in it: the kernel becomes fresh when you scrape off the rind.
ای برادر موضع تاریک و سرد ** صبر کردن بر غم و سستی و درد
O brother, (to dwell in) a dark and cold place, to endure patiently sorrow and weakness and pain,
چشمهی حیوان و جام مستی است ** کان بلندیها همه در پستی است
Is the Fountain of Life and the cup of (spiritual) intoxication, for those heights are all in lowliness.
آن بهاران مضمر است اندر خزان ** در بهار است آن خزان مگریز از آن
That Spring is implied in autumn, and that autumn is (fulfilled) in the Spring: do not flee from it.
همره غم باش و با وحشت بساز ** میطلب در مرگ خود عمر دراز2265
Be a fellow-traveller with grief, agree with desolation, seek long (lasting) life in thy death (to self).
آن چه گوید نفس تو کاینجا بد است ** مشنوش چون کار او ضد آمده ست
Do not listen to what thy fleshly soul says, that this place (of self-mortification) is bad, inasmuch as her doings are contrary (to thy spiritual advancement).