English    Türkçe    فارسی   

1
1397-1406

  • چون محمد پاک شد زین نار و دود ** هر کجا رو کرد وجه الله بود
  • When Mohammed was purged of this fire and smoke (of human passions), wheresoever he turned his face, was the Face of Allah.
  • چون رفیقی وسوسه‌‌ی بد خواه را ** کی بدانی ثم وجه الله را
  • Inasmuch as thou art a friend to the evil suggestions of the malign one (Satan), how wilt thou know (the true meaning of) There is the Face of Allah?
  • هر که را باشد ز سینه فتح باب ** او ز هر شهری ببیند آفتاب‌‌
  • Every one in whose breast the gate is opened will behold from every city the sun (shining).
  • حق پدید است از میان دیگران ** همچو ماه اندر میان اختران‌‌ 1400
  • God is manifest amongst others as the moon amidst the stars.
  • دو سر انگشت بر دو چشم نه ** هیچ بینی از جهان انصاف ده‌‌
  • Lay two finger-ends on thy two eyes, and wilt thou see aught of the world? Deal justly (confess that thou wilt see nothing).
  • گر نبینی این جهان معدوم نیست ** عیب جز ز انگشت نفس شوم نیست‌‌
  • If thou dost not see this world, (yet) it is not non-existent: the fault lies not save in the finger of thy evil self.
  • تو ز چشم انگشت را بردار هین ** و آن گهانی هر چه می‌‌خواهی ببین‌‌
  • Come, lift the finger from thine eye, and then behold whatsoever thou wishest.
  • نوح را گفتند امت کو ثواب ** گفت او ز آن سوی و استغشوا ثیاب‌‌
  • To Noah his people said, ‘Where is the Divine recompense?’ He said, ‘On the other side of they cover themselves with their garments.
  • رو و سر در جامه‌‌ها پیچیده‌‌اید ** لا جرم با دیده و نادیده‌‌اید 1405
  • Ye have wrapped your faces and heads in your clothes: of necessity ye have eyes and see not.’
  • آدمی دید است و باقی پوست است ** دید آن است آن که دید دوست است‌‌
  • Man is eye, and (all) the rest is (worthless) skin: the sight of that (eye) is (consists in) seeing the Beloved.