آن منم خم خود انا الحق گفتن است ** رنگ آتش دارد الا آهن است
That “I am the vat” is the (same as) saying “I am God”: he has the colour of the fire, albeit he is iron.
رنگ آهن محو رنگ آتش است ** ز آتشی میلافد و خامشوش است
The colour of the iron is naughted in the colour of the fire: it (the iron) boasts of (its) fieriness, though (actually) it is like one who keeps silence.
چون به سرخی گشت همچون زر کان ** پس انا النار است لافش بیزبان
When it has become like gold of the mine in redness, then without tongue its boast is “I am the fire.”
شد ز رنگ و طبع آتش محتشم ** گوید او من آتشم من آتشم1350
It has become glorified by the colour and nature of the fire: it says, “I am the fire, I am the fire.
آتشم من گر ترا شک است و ظن ** آزمون کن دست را بر من بزن
I am the fire; if thou have doubt and suspicion, make trial, put thy hand upon me.
آتشم من بر تو گر شد مشتبه ** روی خود بر روی من یک دم بنه
I am the fire; if it seem dubious to thee, lay thy face upon my face for one moment.”
آدمی چون نور گیرد از خدا ** هست مسجود ملایک ز اجتبا
When Man receives light from God, he is worshipped by the angels because of his being chosen (by God).
نیز مسجود کسی کاو چون ملک ** رسته باشد جانش از طغیان و شک
Also, (he is) worshipped by that one whose spirit, like the angel, has been freed from contumacy and doubt.
آتش چه آهن چه لب ببند ** ریش تشبیه مشبه را مخند1355
What fire? What iron? Close your lips: do not laugh at the beard of the assimilator's simile.
پای در دریا منه کم گوی از آن ** بر لب دریا خمش کن لب گزان
Do not set foot in the Sea, speak not of It: on the shore of the Sea keep silence, biting your lips (in amazement).