English    Türkçe    فارسی   

2
1348-1357

  • رنگ آهن محو رنگ آتش است ** ز آتشی می‏لافد و خامش‏وش است‏
  • The colour of the iron is naughted in the colour of the fire: it (the iron) boasts of (its) fieriness, though (actually) it is like one who keeps silence.
  • چون به سرخی گشت همچون زر کان ** پس انا النار است لافش بی‏زبان‏
  • When it has become like gold of the mine in redness, then without tongue its boast is “I am the fire.”
  • شد ز رنگ و طبع آتش محتشم ** گوید او من آتشم من آتشم‏ 1350
  • It has become glorified by the colour and nature of the fire: it says, “I am the fire, I am the fire.
  • آتشم من گر ترا شک است و ظن ** آزمون کن دست را بر من بزن‏
  • I am the fire; if thou have doubt and suspicion, make trial, put thy hand upon me.
  • آتشم من بر تو گر شد مشتبه ** روی خود بر روی من یک دم بنه‏
  • I am the fire; if it seem dubious to thee, lay thy face upon my face for one moment.”
  • آدمی چون نور گیرد از خدا ** هست مسجود ملایک ز اجتبا
  • When Man receives light from God, he is worshipped by the angels because of his being chosen (by God).
  • نیز مسجود کسی کاو چون ملک ** رسته باشد جانش از طغیان و شک‏
  • Also, (he is) worshipped by that one whose spirit, like the angel, has been freed from contumacy and doubt.
  • آتش چه آهن چه لب ببند ** ریش تشبیه مشبه را مخند 1355
  • What fire? What iron? Close your lips: do not laugh at the beard of the assimilator's simile.
  • پای در دریا منه کم گوی از آن ** بر لب دریا خمش کن لب گزان‏
  • Do not set foot in the Sea, speak not of It: on the shore of the Sea keep silence, biting your lips (in amazement).
  • گر چه صد چون من ندارد تاب بحر ** لیک می‏نشکیبم از غرقاب بحر
  • Though (one equal to) a hundred like me would not have the strength to bear the Sea, yet I cannot refrain from the drowning waters of the Sea.