-
آتشم من گر ترا شک است و ظن ** آزمون کن دست را بر من بزن
- I am the fire; if thou have doubt and suspicion, make trial, put thy hand upon me.
-
آتشم من بر تو گر شد مشتبه ** روی خود بر روی من یک دم بنه
- I am the fire; if it seem dubious to thee, lay thy face upon my face for one moment.”
-
آدمی چون نور گیرد از خدا ** هست مسجود ملایک ز اجتبا
- When Man receives light from God, he is worshipped by the angels because of his being chosen (by God).
-
نیز مسجود کسی کاو چون ملک ** رسته باشد جانش از طغیان و شک
- Also, (he is) worshipped by that one whose spirit, like the angel, has been freed from contumacy and doubt.
-
آتش چه آهن چه لب ببند ** ریش تشبیه مشبه را مخند 1355
- What fire? What iron? Close your lips: do not laugh at the beard of the assimilator's simile.
-
پای در دریا منه کم گوی از آن ** بر لب دریا خمش کن لب گزان
- Do not set foot in the Sea, speak not of It: on the shore of the Sea keep silence, biting your lips (in amazement).
-
گر چه صد چون من ندارد تاب بحر ** لیک مینشکیبم از غرقاب بحر
- Though (one equal to) a hundred like me would not have the strength to bear the Sea, yet I cannot refrain from the drowning waters of the Sea.
-
جان و عقل من فدای بحر باد ** خونبهای عقل و جان این بحر داد
- May my soul and mind be a sacrifice to the Sea: this Sea has paid the blood-price of mind and soul.
-
تا که پایم میرود رانم در او ** چون نماند پا چو بطانم در او
- I will march in It as long as my feet move; when feet remain not, I am (plunged) in It, like ducks.
-
بیادب حاضر ز غایب خوشتر است ** حلقه گر چه کژ بود نه بر در است 1360
- An unrespectful person present is better than one absent: though the ring be crooked, is it not on the door?