-
السماء انشقت آخر از چه بود ** از یکی چشمی که خاکی بر گشود 1615
- Wherefore (was it), pray, that heaven was rent asunder? Because of one (spiritual) eye that an earthly creature opened.
-
خاک از دردی نشیند زیر آب ** خاک بین کز عرش بگذشت از شتاب
- Earth, from its grossness, settles beneath water; (but) see how earth has sped beyond the empyrean!
-
آن لطافت پس بدان کز آب نیست ** جز عطای مبدع وهاب نیست
- Know, then, that the subtlety (of water) is not (derived) from the water: ’tis only the gift of the Bounteous Originator.
-
گر کند سفلی هوا و نار را ** ور ز گل او بگذراند خار را
- If He make air and fire low (in place), and if He let the thorn surpass the rose,
-
حاکم است و یفعل الله ما یشاء ** کاو ز عین درد انگیزد دوا
- He is the Ruler and (the One who said) God doeth what He willeth: from the very self of pain He raises the remedy.
-
گر هوا و نار را سفلی کند ** تیرگی و دردی و ثقلی کند 1620
- If He make air and fire low (in place), and make (them assume the qualities of) darkness and grossness and heaviness,
-
ور زمین و آب را علوی کند ** راه گردون را بپا مطوی کند
- And if He make earth and water high (in place), and make the path of heaven (to be) traversed by foot—
-
پس یقین شد که تعز من تشاء ** خاکیی را گفت پرها بر گشا
- Then it has become certain that Thou exaltest whomso Thou wilt: He (God) said to an earthly creature, “Unfold thy wings.”
-
آتشی را گفت رو ابلیس شو ** زیر هفتم خاک با تلبیس شو
- To the creature of fire He said, “Go, become Iblís: begone under the Seventh Earth with (thy) imposture!
-
آدم خاکی برو تو بر سها ** ای بلیس آتشی رو تا ثری
- O earthly Adam, go thou above (the star) Suhá; O fiery Iblís, go to (the bottom of) the Earth.