-
گر کند سفلی هوا و نار را ** ور ز گل او بگذراند خار را
- If He make air and fire low (in place), and if He let the thorn surpass the rose,
-
حاکم است و یفعل الله ما یشاء ** کاو ز عین درد انگیزد دوا
- He is the Ruler and (the One who said) God doeth what He willeth: from the very self of pain He raises the remedy.
-
گر هوا و نار را سفلی کند ** تیرگی و دردی و ثقلی کند 1620
- If He make air and fire low (in place), and make (them assume the qualities of) darkness and grossness and heaviness,
-
ور زمین و آب را علوی کند ** راه گردون را بپا مطوی کند
- And if He make earth and water high (in place), and make the path of heaven (to be) traversed by foot—
-
پس یقین شد که تعز من تشاء ** خاکیی را گفت پرها بر گشا
- Then it has become certain that Thou exaltest whomso Thou wilt: He (God) said to an earthly creature, “Unfold thy wings.”
-
آتشی را گفت رو ابلیس شو ** زیر هفتم خاک با تلبیس شو
- To the creature of fire He said, “Go, become Iblís: begone under the Seventh Earth with (thy) imposture!
-
آدم خاکی برو تو بر سها ** ای بلیس آتشی رو تا ثری
- O earthly Adam, go thou above (the star) Suhá; O fiery Iblís, go to (the bottom of) the Earth.
-
چار طبع و علت اولی نیام ** در تصرف دایما من باقیام 1625
- I am not the four temperaments or the first cause, I am ever remaining in (absolute) control.
-
کار من بیعلت است و مستقیم ** هست تقدیرم نه علت ای سقیم
- My action is uncaused and upright (independent): I have (the power of) predetermination, (I have) no cause, O infirm one.
-
عادت خود را بگردانم به وقت ** این غبار از پیش بنشانم به وقت
- I alter My custom at the time (I choose): at the time (I will) I lay the dust (that rises) in front.