-
گفت اگر چه پاکم از ذکر شما ** نیست لایق مر مرا تصویرها
- He has said, “Although I far transcend your commemoration (of Me), (and although) the pictorial ideas (of human speech) are not suitable to Me,
-
لیک هرگز مست تصویر و خیال ** در نیابد ذات ما را بیمثال
- Yet he that is intoxicated with (pictorial) imagination and fancy will never apprehend My essence without (the help of) similitude.”
-
ذکر جسمانه خیال ناقص است ** وصف شاهانه از آنها خالص است
- Bodily commemoration is an imperfect fancy: the Kingly attributes are remote from those (forms of speech).
-
شاه را گوید کسی جولاه نیست ** این چه مدح است این مگر آگاه نیست
- If any one say of a king, “He is not a weaver,” what praise is this? He (that person) is surely ignorant.
-
انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان
- How Moses, on whom be peace, took offence at the prayer of the shepherd.
-
دید موسی یک شبانی را به راه ** کاو همیگفت ای خدا و ای اله 1720
- Moses saw a shepherd on the way, who was saying, “O God who choosest (whom Thou wilt),
-
تو کجایی تا شوم من چاکرت ** چارقت دوزم کنم شانه سرت
- Where art Thou, that I may become Thy servant and sew Thy shoes and comb Thy head?
-
جامهات شویم شپشهایت کشم ** شیر پیشت آورم ای محتشم
- That I may wash Thy clothes and kill Thy lice and bring milk to Thee, O worshipful One;
-
دستکت بوسم بمالم پایکت ** وقت خواب آید بروبم جایکت
- That I may kiss Thy little hand and rub Thy little foot, (and when) bedtime comes I may sweep Thy little room,
-
ای فدای تو همه بزهای من ** ای به یادت هیهی و هیهای من
- O Thou to whom all my goats be a sacrifice, O Thou in remembrance of whom are my cries of ay and ah!”
-
این نمط بیهوده میگفت آن شبان ** گفت موسی با کی است این ای فلان 1725
- The shepherd was speaking foolish words in this wise. Moses said, “Man, to whom is this (addressed)?”