-
بعد از این گر شرح گویم ابلهی است ** ز انکه شرح این ورای آگهی است 1775
- If I should unfold (his tale) after this, ’tis foolishness (in me), because the explanation of this is beyond (our) understanding;
-
ور بگویم عقلها را بر کند ** ور نویسم بس قلمها بشکند
- And if I should speak (thereof), ’twould root up (men's) minds; and if I should write (thereof), ’twould shatter many pens.
-
چون که موسی این عتاب از حق شنید ** در بیابان در پی چوپان دوید
- When Moses heard these reproaches from God, he ran into the desert in quest of the shepherd.
-
بر نشان پای آن سر گشته راند ** گرد از پردهی بیابان بر فشاند
- He pushed on over the footprints of the bewildered man, he scattered dust from the skirt of the desert.
-
گام پای مردم شوریده خود ** هم ز گام دیگران پیدا بود
- The footstep of a man distraught is, in truth, distinct from the footsteps of others:
-
یک قدم چون رخ ز بالا تا نشیب ** یک قدم چون پیل رفته بر وریب 1780
- (At) one step, (he moves) like the rook (straight) from top to bottom (of the chessboard); (at) one step he goes crossways, like the bishop;
-
گاه چون موجی بر افرازان علم ** گاه چون ماهی روانه بر شکم
- Now lifting his crest like a wave; now going on his belly like a fish;
-
گاه بر خاکی نبشته حال خود ** همچو رمالی که رملی بر زند
- Now writing (a description of) his state on some dust, like a geomancer who takes an omen by drawing lines (on earth or sand).
-
عاقبت دریافت او را و بدید ** گفت مژده ده که دستوری رسید
- At last he (Moses) overtook and beheld him; the giver of glad news said, “Permission has come (from God).
-
هیچ آدابی و ترتیبی مجو ** هر چه میخواهد دل تنگت بگو
- Do not seek any rules or method (of worship); say whatsoever your distressful heart desires.