داروی مردی کن و عنین مپوی ** تا برون آیند صد گون خوب روی
Remedium virilitatis adhibe neu virilitate carens cucurreris, that a hundred kinds of fair ones may come forth. [Cure (your) manhood and don’t run around impotently, that a hundred kinds of fair ones may come forth.]
کندهی تن را ز پای جان بکن ** تا کند جولان به گرد آن چمن
Tear the fetter, which is the body, from the foot of thy soul, so that it may race round the arena.
غل بخل از دست و گردن دور کن ** بخت نو دریاب در چرخ کهن
Take off the shackle of avarice from thy hands and neck: seize (and enjoy) a new fortune in the old heaven.
ور نمیتانی به کعبهی لطف پر ** عرضه کن بیچارگی بر چارهگر1950
And if thou art unable (to do that), fly to the Ka‘ba of (Divine) grace: lay thy helplessness before the Helper.
زاری و گریه قوی سرمایهای است ** رحمت کلی قویتر دایهای است
Lamentation and weeping are a mighty stock-in-trade (resource); the Universal Mercy is the mightiest nurse (to comfort and cherish).
دایه و مادر بهانه جو بود ** تا که کی آن طفل او گریان شود
The nurse and mother seeks a pretext (for giving relief): (she waits to see) when her child will begin to weep.
طفل حاجات شما را آفرید ** تا بنالید و شود شیرش پدید
He (God) created the child, (namely) your wants, in order that it might moan and that milk might (then) be produced for it.
گفت ادعوا الله بیزاری مباش ** تا بجوشد شیرهای مهرهاش
He said, “Call ye upon God!” Refrain not thou from lamentation, in order that the milk of His loving kindnesses may flow.
هوی هوی باد و شیر افشان ابر ** در غم مااند یک ساعت تو صبر1955
The howling of the wind and the pouring forth of (rain like) milk from the cloud are for care of us: (have) patience one moment!
فی السماء رزقکم بشنیدهای ** اندر این پستی چه بر چفسیدهای
Thou hast heard (the text) “in the sky is your daily bread”. Wherefore hast thou stuck to this low place?