چون که گنجی هست در عالم مرنج ** هیچ ویران را مدان خالی ز گنج
(You may despair of finding the true friend of God; but) since there exists a treasure in the world, do not grieve: deem no ruined place empty of treasure.
قصد هر درویش میکن از گزاف ** چون نشان یابی بجد میکن طواف
Betake yourself to every dervish at random, and when you find the mark (of the true saint), frequent (him) assiduously.
چون تو را آن چشم باطن بین نبود ** گنج میپندار اندر هر وجود2155
As the inward-seeing eye was not (granted) to you, think always (that) the treasure (may be) in everybody.
وحی کردن حق تعالی به موسی علیه السلام که چرا به عیادت من نیامدی
How the high God revealed to Moses, on whom be peace, (the words), “Wherefore didst not thou visit Me in sickness?”
آمد از حق سوی موسی این عتاب ** کای طلوع ماه دیده تو ز جیب
To Moses there came from God this reproach: “O thou who hast seen the rising of the moon from thy bosom,
مشرقت کردم ز نور ایزدی ** من حقم رنجور گشتم نامدی
Thou whom I have made (radiant as) the place of sunrise by (illumining thee with) the Divine Light! I am God, I fell sick, thou camest not.”
گفت سبحانا تو پاکی از زیان ** این چه رمز است این بکن یا رب بیان
Moses said, “O Thou transcendent in Thy glory, Thou art clear of loss (defect). What mystery is this? Explain this, O Lord!”
باز فرمودش که در رنجوریم ** چون نپرسیدی تو از روی کرم
God said unto him again, “Wherefore in My sickness didst not thou kindly ask after Me?”
گفت یا رب نیست نقصانی تو را ** عقل گم شد این سخن را بر گشا2160
He answered, “O Lord, Thou hast no imperfection. (My) understanding is lost: unfold (the meaning of) these words.”
گفت آری بنده خاص گزین ** گشت رنجور او منم نیکو ببین
God said, “Yea; a favourite and chosen slave (of Mine) fell sick. I am he. Consider well!
هست معذوریش معذوری من ** هست رنجوریش رنجوری من
His excusability (infirmity) is My excusability, his sickness is My sickness.”