-
وسوسه کرد و مر ایشان را فریفت ** آه کز یاران نمیباید شکیفت 2180
- He made evil suggestions and beguiled them. Ah, one must not patiently suffer the loss of friends.
-
چون به ره کردند صوفی را و رفت ** خصم شد اندر پیش با چوب زفت
- When they had turned the Súfí away and he was gone, the enemy went after him with a stout cudgel.
-
گفت ای سگ صوفیی باشد که تیز ** اندر آیی باغ ما تو از ستیز
- “O dog,” he cried, “is it Súfism that of a sudden you come into my orchard in spite (of me)?
-
این جنیدت ره نمود و بایزید ** از کدامین شیخ و پیرت این رسید
- Did Junayd or Báyazíd direct you to behave in this way? From what Shaykh and Pír did this (instruction) reach you?”
-
کوفت صوفی را چو تنها یافتش ** نیم کشتش کرد و سر بشکافتش
- He beat the Súfí when he found him alone; he half killed him and cracked his head.
-
گفت صوفی آن من بگذشت لیک ** ای رفیقان پاس خود دارید نیک 2185
- Said the Súfí, “Mine is over, but O comrades, take good care of yourselves!
-
مر مرا اغیار دانستید هان ** نیستم اغیارتر زین قلتبان
- Ye regarded me as an alien. Look out! I am not more alien than this scoundrel.
-
این چه من خوردم شما را خوردنی است ** وین چنین شربت جزای هر دنی است
- That (cup) which I have drunk must be drunk by you, and such a draught as this is the due of every cad.”
-
این جهان کوه است و گفتوگوی تو ** از صدا هم باز آید سوی تو
- This world is (like) the mountain, and (all) thy words come back to thee from the echo.
-
چون ز صوفی گشت فارغ باغبان ** یک بهانه کرد ز آن پس جنس آن
- After the gardener had finished with the Súfí, he invented a pretext of the same kind as the former,