-
خدمت من طاعت و حمد خداست ** تا نپنداری که حق از من جداست
- To serve me is to obey and glorify God: beware thou think not that God is separate from me.
-
چشم نیکو باز کن در من نگر ** تا ببینی نور حق اندر بشر
- Open thine eyes well and look on me, that thou mayst behold the Light of God in man.”
-
بایزید آن نکتهها را هوش داشت ** همچو زرین حلقهاش در گوش داشت 2250
- Báyazíd gave heed to those mystic sayings, and put them in his ear as a golden ring.
-
آمد از وی بایزید اندر مزید ** منتهی در منتها آخر رسید
- Through him (the old man), Báyazíd came into an increase (of spiritual endowment): the adept at last attained unto the end.
-
دانستن پیغامبر صلی الله علیه و آله که سبب رنجوری آن شخص گستاخی بوده است در دعا
- How the Prophet-God bless and save him! –– perceived that the cause of that person’s sickness was irreverence in prayer.
-
چون پیمبر دید آن بیمار را ** خوش نوازش کرد یار غار را
- When the Prophet saw the sick man, he dealt sweetly and tenderly with that familiar friend.
-
زنده شد او چون پیمبر را بدید ** گوییا آن دم مر او را آفرید
- He became alive when he saw the Prophet: you might say, that moment created him.
-
گفت بیماری مرا این بخت داد ** کامد این سلطان بر من بامداد
- He said, “Sickness has given me this good fortune, that this Sultan has come to my side at morn,
-
تا مرا صحت رسید و عاقبت ** از قدوم این شه بیحاشیت 2255
- So that health and well-being have accrued to me from the arrival of this King who is without retinue.
-
ای خجسته رنج و بیماری و تب ** ای مبارک درد و بیداری شب
- O happy pain and sickness and fever! O blessed anguish and wakefulness in the night!
-
نک مرا در پیری از لطف و کرم ** حق چنین رنجوریی داد و سقم
- Lo, in (my) old age God of His grace and bounty hath bestowed on me such a sickness and malady!