رنج گنج آمد که رحمتها در اوست ** مغز تازه شد چو بخراشید پوست
Pain is a treasure, for there are mercies in it: the kernel becomes fresh when you scrape off the rind.
ای برادر موضع تاریک و سرد ** صبر کردن بر غم و سستی و درد
O brother, (to dwell in) a dark and cold place, to endure patiently sorrow and weakness and pain,
چشمهی حیوان و جام مستی است ** کان بلندیها همه در پستی است
Is the Fountain of Life and the cup of (spiritual) intoxication, for those heights are all in lowliness.
آن بهاران مضمر است اندر خزان ** در بهار است آن خزان مگریز از آن
That Spring is implied in autumn, and that autumn is (fulfilled) in the Spring: do not flee from it.
همره غم باش و با وحشت بساز ** میطلب در مرگ خود عمر دراز2265
Be a fellow-traveller with grief, agree with desolation, seek long (lasting) life in thy death (to self).
آن چه گوید نفس تو کاینجا بد است ** مشنوش چون کار او ضد آمده ست
Do not listen to what thy fleshly soul says, that this place (of self-mortification) is bad, inasmuch as her doings are contrary (to thy spiritual advancement).
تو خلافش کن که از پیغمبران ** این چنین آمد وصیت در جهان
Do thou oppose her, for such (is the) injunction (that) has come from the prophets in the world.
مشورت در کارها واجب شود ** تا پشیمانی در آخر کم بود
It becomes necessary to take counsel concerning things to be done, so that there may not be repentance in the end.
گفت امت مشورت با کی کنیم ** انبیا گفتند با عقل امیم
The community said, “With whom shall we take counsel?” The prophets answered, “With intellect, (which is) the Imám (leader).”
گفت گر کودک در آید یا زنی ** کاو ندارد عقل و رای روشنی2270
He (the questioner) said, “(But) if a child should come in, or a woman who has no clear understanding or judgement.”