ای که صبرت نیست از دنیای دون ** صبر چون داری ز نعم الماهدون
O thou that canst not refrain thy self from this vile world, how canst thou refrain thyself from Him who spread the earth as a carpet?
ای که صبرت نیست از ناز و نعیم ** صبر چون داری از الله کریم3075
O thou that canst not refrain thyself from delight and luxury, how canst thou refrain thyself from the Bountiful God?
ای که صبرت نیست از پاک و پلید ** صبر چون داری از آن کاین آفرید
O thou that canst not refrain thyself from aught pure or foul, how canst thou refrain thyself from Him who created this?
کو خلیلی که برون آمد ز غار ** گفت هذا رب هان کو کردگار
Where is (one like) the Friend (of God), who came forth from the cave (of idolatry), and said, “This is my Lord (as ye assert). Take heed! Where is the Maker (of all)?”—
من نخواهم در دو عالم بنگریست ** تا نبینم این دو مجلس آن کیست
(One who shall say), “I will not look at the two worlds until I see to whom these two assembly-places (really) belong.