English    Türkçe    فارسی   

2
3112-3121

  • تا دل مرد خدا نامد به درد ** هیچ قومی را خدا رسوا نکرد
  • Until the heart of the man of God was grieved, never did God put any generation to shame.

  • قصد جنگ انبیا می‏داشتند ** جسم دیدند آدمی پنداشتند
  • They were going to make war on the prophets: they saw the body (of the prophet), they supposed he was a man.

  • در تو هست اخلاق آن پیشینیان ** چون نمی‏ترسی که تو باشی همان‏
  • In thee are the moral natures of those peoples of yore: how art not thou afraid lest thou be the same (as they)?

  • آن نشانیها همه چون در تو هست ** چون تو زیشانی کجا خواهی برست‏ 3115
  • Forasmuch as all those marks are in thee, and thou art (one) of them, how wilt thou be saved?

  • قصه‏ی جوحی و آن کودک که پیش جنازه‏ی پدر خویش نوحه می‏کرد
  • The story of Júhí and the child who cried lamentably beside his father's bier.

  • کودکی در پیش تابوت پدر ** زار می‏نالید و بر می‏کوفت سر
  • A child was crying bitterly and beating his head beside his father's coffin,

  • کای پدر آخر کجایت می‏برند ** تا ترا در زیر خاکی بسپرند
  • Saying, “Why, father, where are they taking you to put you under some earth?

  • می‏برندت خانه‏ی تنگ و زحیر ** نی در او قالی و نه در وی حصیر
  • They are taking you to a narrow and noisome house: there is no carpet in it, nor any mat;

  • نی چراغی در شب و نه روز نان ** نی در او بوی طعام و نه نشان‏
  • No lamp at night and no bread by day; neither smell nor sign of food is there.

  • نی درش معمور و نی در بام راه ** نی یکی همسایه کاو باشد پناه‏ 3120
  • No door in good repair, no way to the roof; not one neighbour to be (your) refuge.

  • چشم تو که بوسه گاه خلق بود ** چون رود در خانه‏ی کور و کبود
  • Your eye, which was a place for the people's kisses—how should it go into a blind and murky house?—