-
گفت جوحی را پدر ابله مشو ** گفت ای بابا نشانیها شنو 3125
- The father said to Júhí, “Don't be a fool!” “O papa,” said he, “hear the marks (of identity).
-
این نشانیها که گفت او یک به یک ** خانهی ما راست بیتردید و شک
- These marks which he mentioned one by one—our house has them (all), without uncertainty or doubt.
-
نی حصیر و نه چراغ و نه طعام ** نه درش معمور و نه صحن و نه بام
- (It has) neither mat nor lamp nor food; neither its door is in good repair, nor its court nor its roof.”
-
زین نمط دارند بر خود صد نشان ** لیک کی بینند آن را طاغیان
- In this wise the disobedient have a hundred marks upon themselves, but how should they see them?
-
خانهی آن دل که ماند بیضیا ** از شعاع آفتاب کبریا
- The house, namely, the heart that remains unlighted by the beams of the sun of (Divine) Majesty,
-
تنگ و تاریک است چون جان جهود ** بینوا از ذوق سلطان ودود 3130
- Is narrow and dark as the souls of Jews, (being) destitute of (spiritual) savour of the loving King.
-
نی در آن دل تافت نور آفتاب ** نی گشاد عرصه و نه فتح باب
- Neither has the light of the Sun shone into that heart, nor is there (in it any) spaciousness or opening of the door.
-
گور خوشتر از چنین دل مر ترا ** آخر از گور دل خود برتر آ
- The tomb is better for thee than a heart like this. Come now, arise from the tomb which is thy heart!
-
زندهای و زنده زاد ای شوخ و شنگ ** دم نمیگیرد ترا زین گور تنگ
- Thou art living and born of the living. O gay and winsome one, art not thou choked by this narrow tomb?
-
یوسف وقتی و خورشید سما ** زین چه و زندان بر آ و رو نما
- Thou art the Joseph of the time and the sun of heaven: arise from this pit and prison, and show thy face!