پیش اهل تن ادب بر ظاهر است ** که خدا ز ایشان نهان را ساتر است
Before the men of body (worldings), respect is (shown) outwardly, for God is veiling the occult from them.
پیش اهل دل ادب بر باطن است ** ز انکه دلشان بر سرایر فاطن است3220
Before the men of heart (saints), respect is (shown) inwardly, because their hearts have insight into the secret thoughts.
تو بعکسی پیش کوران بهر جاه ** با حضور آیی نشینی پایگاه
Thou art contrariwise: for the sake of (worldly) position thou comest with reverence before them that are blind (to spiritual things), and sittest in the vestibule;
پیش بینایان کنی ترک ادب ** نار شهوت را از آن گشتی حطب
(But) before the seers thou behavest disrespectfully: hence thou hast become fuel for the fire of lust.
چون نداری فطنت و نور هدی ** بهر کوران روی را میزن جلا
Since thou hast not (spiritual) perception and the light of (Divine) guidance, continue to polish (cleanse and brighten) thy face for the sake of the blind!
پیش بینایان حدث در روی مال ** ناز میکن با چنین گندیده حال
Before the seers, daub thy face with dirt! Act haughtily (towards them) notwithstanding such a stinking state (as thou art in)!
شیخ سوزن زود در دریا فگند ** خواست سوزن را به آواز بلند3225
The Shaykh quickly threw his needle into the sea, and with a loud voice called for the needle.
صد هزاران ماهی اللهیی ** سوزن زر در لب هر ماهیی
Myriads of Divine fishes—in the lips of each fish a needle of gold—
سر بر آوردند از دریای حق ** که بگیر ای شیخ سوزنهای حق
Lifted their heads from God's sea, saying, “Take, O Shaykh, God's needles.”
رو بدو کرد و بگفتش ای امیر ** ملک دل به یا چنان ملک حقیر
He turned his face towards him (the Amír) and said to him, “O Amír, is the kingdom of the heart (spirit) better, or such a despicable kingdom (as I once possessed)?”