-
معجزه بیند فروزد آن زمان ** بعد از آن گوید خیالی بود آن
- It sees a miracle (wrought by a prophet), and at the moment it glows (with belief); (but) afterwards it says, “’Twas (only) a phantasy;
-
ور حقیقت بودی آن دید عجب ** چون مقیم چشم نامد روز و شب
- For if that wondrous sight was real, why did it not become abiding, day and night, in the eye?”
-
آن مقیم چشم پاکان میبود ** نه قرین چشم حیوان میشود
- It is abiding in the eyes of the pure, (but) it does not haunt the eyes of animals (sensual men);
-
کان عجب زین حس دارد عار و ننگ ** کی بود طاوس اندر چاه تنگ
- For the miracle is ashamed and scornful of these (bodily) senses: how should a peacock be (confined) in a narrow pit?
-
تا نگویی مر مرا بسیار گو ** من ز صد یک گویم و آن همچو مو 3505
- Take heed not to call me garrulous: I say (only) one in a hundred, and that (one) like a hair.
-
تشنیع صوفیان بر آن صوفی که پیش شیخ بسیار میگوید
- How some Súfís abused a certain Súfí, saying that he talked too much in the presence of the Shaykh.
-
صوفیان بر صوفیی شنعت زدند ** پیش شیخ خانقاهی آمدند
- Some Súfís abused a certain Súfí, and came to the Shaykh of the convent,
-
شیخ را گفتند داد جان ما ** تو از این صوفی بجو ای پیشوا
- And said to the Shaykh, “Demand justice for our souls from this Súfí, O Guide!”
-
گفت آخر چه گله ست ای صوفیان ** گفت این صوفی سه خو دارد گران
- He said, “Why, what is the complaint, O Súfís?” He (their spokesman) replied, “This Súfí has three annoying habits:
-
در سخن بسیار گو همچون جرس ** در خورش افزون خورد از بیست کس
- In speech he is garrulous as a bell; in eating he eats more than twenty persons;
-
ور بخسبد هست چون اصحاب کهف ** صوفیان کردند پیش شیخ زحف 3510
- And if he sleep, he is like the Men of the Cave.” (Thus) did the Súfís march to war (against him) before the Shaykh.