گر ترا مادر بترساند ز آب ** تو مترس و سوی دریا ران شتاب
(Even) if thy mother should bid thee be afraid of the water, fear not thou, but push speedily into the Sea.
تو بطی بر خشک و بر تر زندهای ** نی چو مرغ خانه خانه کندهای
Thou art a duck: thou art one that lives (both) on dry and wet; thou art not one like the domestic fowl, whose house is ill-smelling.
تو ز کرمنا بنی آدم شهی ** هم به خشکی هم به دریا پا نهی
Thou art a king in virtue of (the text), We have ennobled the sons of Adam: thou settest foot both on the dry land and on the Sea.
که حملناهم علی البحری به جان ** از حملناهم علی البر پیش ران
For in spirit thou art (what is signified by the text), We have conveyed them on the Sea: push forward (then) from (the state implied in the words), We have conveyed them on the land.
مر ملایک را سوی بر راه نیست ** جنس حیوان هم ز بحر آگاه نیست3775
The angels have no access to the land; the animal kind, again, are ignorant of the Sea.
تو به تن حیوان به جانی از ملک ** تا روی هم بر زمین هم بر فلک
Thou in (thy) body art an animal, and in (thy) spirit thou art of the angels, so that thou mayst walk on the earth and also in the sky;
تا به ظاهر مثلکم باشد بشر ** با دل یوحی إلیه دیدهور
So that the seer with heart divinely inspired may be, in appearance, a man like yourselves.
قالب خاکی فتاده بر زمین ** روح آن گردان بر این چرخ برین
His body of dust (is here), fallen upon the earth; (but) his spirit (is) circling in this highest sphere (of Heaven).
ما همه مرغابیانیم ای غلام ** بحر میداند زبان ما تمام
We all are water-birds, O lad: the Sea fully knows our language.
پس سلیمان بحر آمد ما چو طیر ** در سلیمان تا ابد داریم سیر3780
Therefore the Sea is (our) Solomon, and we are as the birds (familiar with Solomon): in Solomon we move unto everlasting.