English    Türkçe    فارسی   

2
94-103

  • گفتم آخر آینه از بهر چیست ** تا بداند هر کسی کاو چیست و کیست‏
  • “After all,” I said, “what is a mirror for? (The use of it is this), that every one may know what and who he is.”
  • آینه‏ی آهن برای پوستهاست ** آینه‏ی سیمای جان سنگین بهاست‏ 95
  • The mirror of iron is (only) for husks (external forms); the mirror that shows the aspect of the heart is of great price.
  • آینه‏ی جان نیست الا روی یار ** روی آن یاری که باشد ز آن دیار
  • The soul's mirror is naught but the face of the friend, the face of that friend who is of yonder country (the spiritual land).
  • گفتم ای دل آینه‏ی کلی بجو ** رو به دریا کار برناید به جو
  • I said, “O heart, seek the Universal Mirror, go to the Sea: the business will not succeed (be successfully accomplished) by means of the river.”
  • زین طلب بنده به کوی تو رسید ** درد مریم را به خرما بن کشید
  • In this quest thy slave (at last) arrived at thy dwelling-place, (as) the pains (of childbirth) drew Mary to the palm-tree.
  • دیده‏ی تو چون دلم را دیده شد ** این دل نادیده غرق دیده شد
  • When thine eye became an eye for my heart, my blind heart went and became drowned in vision.
  • آینه‏ی کلی ترا دیدم ابد ** دیدم اندر چشم تو من نقش خود 100
  • I saw that thou art the Universal Mirror unto everlasting: I saw my own image in thine eye.
  • گفتم آخر خویش را من یافتم ** در دو چشمش راه روشن یافتم‏
  • I said, “At last I have found myself: in his eyes I have found the shining Way.”
  • گفت وهمم کان خیال تست هان ** ذات خود را از خیال خود بدان‏
  • My false instinct said, “Beware! That (image) is (only) thy phantom: distinguish thy essence from thy phantom”;
  • نقش من از چشم تو آواز داد ** که منم تو تو منی در اتحاد
  • (But) my image gave voice (spoke) from thine eye (and said), “I am thou and thou art I in (perfect) oneness;