-
حرف حکمت خور که شد نور ستیر ** ای تو نور بی‌حجب را ناپذیر
- Drink the word of Wisdom, for it hath become a hidden (veiled) light, O thou who art unable to receive the unveiled Light,
-
تا پذیرا گردی ای جان نور را ** تا ببینی بی‌حجب مستور را
- To the end that thou mayst become able, O Soul, to receive the Light, and that thou mayst behold without veils that which (now) is hidden,
-
چون ستاره سیر بر گردون کنی ** بلک بی گردون سفر بی‌چون کنی
- And traverse the sky like a star; nay, (that thou mayst) journey unconditioned, without (any) sky.
-
آنچنان کز نیست در هست آمدی ** هین بگو چون آمدی مست آمدی
- (’Twas) thus thou camest into being from non-existence. Say now, how didst thou come? Thou camest drunken (unconscious).
-
راههای آمدن یادت نماند ** لیک رمزی بر تو بر خواهیم خواند 1290
- The ways of thy coming are not remembered by thee, but we will recite to thee a hint (thereof).
-
هوش را بگذار وانگه هوش‌دار ** گوش را بر بند وانگه گوش دار
- Let thy mind go, and then be mindful! Close thine ear, and then listen!
-
نه نگویم زانک خامی تو هنوز ** در بهاری تو ندیدستی تموز
- Nay, I will not tell (it), because thou still art unripe: thou art in (thy) springtime, thou hast not seen (the month of) Tamúz.
-
این جهان همچون درختست ای کرام ** ما برو چون میوه‌های نیم‌خام
- This world is even as the tree, O noble ones: we are like the half-ripened fruit upon it.
-
سخت گیرد خامها مر شاخ را ** زانک در خامی نشاید کاخ را
- The unripe (fruits) cling fast to the bough, because during (their) immaturity they are not meet for the palace.
-
چون بپخت و گشت شیرین لب‌گزان ** سست گیرد شاخها را بعد از آن 1295
- When they have ripened and have become sweet—after that, biting their lips, they take (but) a feeble hold of the boughs.