-
هم بیابد لیک پوشاند ز ما ** بوی نیک و بد بر آید بر سما
- He does smell it, but he conceals (the fact) from us: the good and bad smells go up to Heaven.
-
تو همیخسپی و بوی آن حرام ** میزند بر آسمان سبزفام
- Thou art sleeping, and (meanwhile) the smell of that unlawful deed (of thine) is beating on the azure sky.
-
همره انفاس زشتت میشود ** تا به بوگیران گردون میرود 165
- It accompanies thy foul breaths, it ascends to the smellers (examiners) in the celestial sphere.
-
بوی کبر و بوی حرص و بوی آز ** در سخن گفتن بیاید چون پیاز
- The smell of pride and the smell of greed and the smell of concupiscence will become, in speaking, like (the smell of) onions.
-
گر خوری سوگند من کی خوردهام ** از پیاز و سیر تقوی کردهام
- If thou take oath, saying, “When have I eaten them? I have abstained from onions and garlic,”
-
آن دم سوگند غمازی کند ** بر دماغ همنشینان بر زند
- The breath of thy oath will inform (against thee) and will strike upon the noses of those who sit beside thee.
-
پس دعاها رد شود از بوی آن ** آن دل کژ مینماید در زبان
- Prayers, then, are rejected because of the smell thereof: the corrupt heart shows in the tongue.
-
اخسا آید جواب آن دعا ** چوب رد باشد جزای هر دغا 170
- The answer to such a prayer is “Get ye gone”: the requital for every knave is the cudgel of repulse.
-
گر حدیثت کژ بود معنیت راست ** آن کژی لفظ مقبول خداست
- (But) if thy words be wrong and thy meaning right, that wrongness of expression is acceptable to God.
-
بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب
- Explaining that in the sight of the Beloved a fault committed by lovers is better than the correctness of strangers.
-
آن بلال صدق در بانگ نماز ** حی را هی همیخواند از نیاز
- The veracious Bilál in (uttering) the call to prayer used, from ardent feeling, to pronounce hayya as hayya,