-
من چو بینمشان معین پیش خویش ** از چه رو رو را کنم همچون تو ریش
- Inasmuch as I see them distinct before me, for what reason should I rend my face as thou doest?
-
گرچه بیروناند از دور زمان ** با مناند و گرد من بازیکنان 1820
- Although they are outside of Time's revolution, they are with me and playing around me.
-
گریه از هجران بود یا از فراق ** با عزیزانم وصالست و عناق
- Weeping is caused by severance or by parting; I am united with my dear ones and embracing them.
-
خلق اندر خواب میبینندشان ** من به بیداری همیبینم عیان
- (Other) people see them (their dear ones) in sleep; I see them plainly in (my) waking state.
-
زین جهان خود را دمی پنهان کنم ** برگ حس را از درخت افشان کنم
- I hide myself for a moment from this world, I shake the leaves of sense perception from the tree (of my bodily existence).”
-
حس اسیر عقل باشد ای فلان ** عقل اسیر روح باشد هم بدان
- Sense-perception is captive to the intellect, O reader; know also that the intellect is captive to the spirit.
-
دست بستهی عقل را جان باز کرد ** کارهای بسته را هم ساز کرد 1825
- The spirit sets free the chained hand of the intellect and brings its embarrassed affairs into harmony.
-
حسها و اندیشه بر آب صفا ** همچو خس بگرفته روی آب را
- The (bodily) senses and (sensual) thoughts are like weeds on the clear water— covering the surface of the water.
-
دست عقل آن خس به یکسو میبرد ** آب پیدا میشود پیش خرد
- The hand of the intellect sweeps those weeds aside; (then) the water is revealed to the intellect.
-
خس بس انبه بود بر جو چون حباب ** خس چو یکسو رفت پیدا گشت آب
- The weeds lay very thick on the stream, like bubbles; when the weeds went aside, the water was revealed.