English    Türkçe    فارسی   

3
201-210

  • در همه عمرش ندید او درد سر ** تا ننالد سوی حق آن بدگهر
  • In his whole life that man of evil nature felt no (spiritual) headache, lest he should moan unto God.
  • داد او را جمله ملک این جهان ** حق ندادش درد و رنج و اندهان
  • God gave him all the empire of this world, (but) He did not give him grief and pain and sorrows.
  • درد آمد بهتر از ملک جهان ** تا بخوانی مر خدا را در نهان
  • Grief is better than the empire of the world, so that you may call unto God in secret.
  • خواندن بی درد از افسردگیست ** خواندن با درد از دل‌بردگیست
  • The call of the griefless is from a frozen heart, the call of the grieving one is from rapture:
  • آن کشیدن زیر لب آواز را ** یاد کردن مبدا و آغاز را 205
  • (’Tis) to withdraw the voice under the lips, to bear in mind (one's) origin and beginning;
  • آن شده آواز صافی و حزین ** ای خدا وی مستغاث و ای معین
  • (’Tis) the voice become pure and sad, (crying) “O God!” and “O Thou whose help is besought!” and “O Helper!”
  • ناله‌ی سگ در رهش بی جذبه نیست ** زانک هر راغب اسیر ره‌زنیست
  • (Even) the moan of a dog for His sake is not void of (Divine) attraction, because every one who desires (Him) is a brigand's captive—
  • چون سگ کهفی که از مردار رست ** بر سر خوان شهنشاهان نشست
  • As (for example) the dog of the Cave, which was freed from (eating) carrion and sat at the table of the (spiritual) emperors:
  • تا قیامت می‌خورد او پیش غار ** آب رحمت عارفانه بی تغار
  • Until the Resurrection, before the Cave it is drinking in gnostic wise without (any) pot the water of (Divine) mercy.
  • ای بسا سگ‌پوست کو را نام نیست ** لیک اندر پرده بی آن جام نیست 210
  • Oh, there is many a one in a dog's skin, who hath no name (and fame), yet is not without that cup (of Divine knowledge) in secret.