English    Türkçe    فارسی   

3
2887-2896

  • چونک تابستان بیاید من بچنگ ** بهر سرما خانه‌ای سازم ز سنگ
  • When summer comes, I will build with my claws a stone house against the cold.”

  • چونک تابستان بیاید از گشاد ** استخوانها پهن گردد پوست شاد
  • (But) when summer comes, his bones expand from the relief (which he feels), and his skin grows sleek,

  • گوید او چون زفت بیند خویش را ** در کدامین خانه گنجم ای کیا
  • And, when he sees himself stout, he says, “In what house should I find room, O noble sir?”

  • زفت گردد پا کشد در سایه‌ای ** کاهلی سیری غری خودرایه‌ای 2890
  • He grows stout and slinks into a shady place—a lazy, full-fed, cowardly, self-opinionated (creature)!

  • گویدش دل خانه‌ای ساز ای عمو ** گوید او در خانه کی گنجم بگو
  • His heart (conscience) says to him, “Build a house, O uncle!” He says, “How shall I find room in the house? Tell (me that).”

  • استخوان حرص تو در وقت درد ** درهم آید خرد گردد در نورد
  • In the hour of pain the bones of your greed shrink together and diminish in compass,

  • گویی از توبه بسازم خانه‌ای ** در زمستان باشدم استانه‌ای
  • And you say penitently, “I will build a house: it will be a resting-place (refuge) for me in winter”;

  • چون بشد درد و شدت آن حرص زفت ** همچو سگ سودای خانه از تو رفت
  • (But) when the pain is gone and your greed has grown stout, the desire for the house departs from you, just as (in the case of) the dog.

  • شکر نعمت خوشتر از نعمت بود ** شکرباره کی سوی نعمت رود 2895
  • Thanksgiving for the bounty is sweeter than the bounty (itself): how should he that is addicted to thanksgiving go towards (direct his attention to) the bounty?

  • شکر جان نعمت و نعمت چو پوست ** ز آنک شکر آرد ترا تا کوی دوست
  • Thanksgiving is the soul of the bounty, and the bounty is as the husk, because thanksgiving brings you to the abode of the Beloved.