-
همنشینا هین در آ اندر چمن ** گوید ای جان من نیارم آمدن
- Hark, neighbour, come into the garden!” He (the unblest man) says, “O (dear) soul, I cannot come.”
-
حکایت امیر و غلامش کی نماز باره بود وانس عظیم داشت در نماز و مناجات با حق
- Story of the Amír and his slave who was very fond of the ritual prayer and had a great joy in the ritual prayer and in communing with God.
-
میرشد محتاج گرمابه سحر ** بانگ زد سنقر هلا بردار سر 3055
- At dawn the Amír wanted (to go to) the hot bath: he shouted, “Ho Sunqur, rouse yourself!
-
طاس و مندیل و گل از التون بگیر ** تابه گرمابه رویم ای ناگزیر
- Get from Altún the basin and the napkin and the clay, that we may go to the hot bath, O indispensable one.”
-
سنقر آن دم طاس و مندیلی نکو ** برگرفت و رفت با او دو بدو
- Sunqur at that (very) moment took up the basin and a fine napkin and set out with him—the two together.
-
مسجدی بر ره بد و بانگ صلا ** آمد اندر گوش سنقر در ملا
- There was a mosque on the road, and the call to prayer came publicly into Sunqur's ear.
-
بود سنقر سخت مولع در نماز ** گفت ای میر من ای بنده‌نواز
- Sunqur was very fond of the ritual prayer: he said, “O my Amír, O kind master,
-
تو برین دکان زمانی صبرکن ** تا گزارم فرض و خوانم لم یکن 3060
- Stay patiently for a while on this bench, that I may perform the obligatory prayers and may recite (the Súra beginning with the words) lam yakun.”
-
چون امام و قوم بیرون آمدند ** ازنماز و وردها فارغ شدند
- When the Imám and the people had come forth and finished the prayers and litanies,
-
سنقر آنجا ماند تا نزدیک چاشت ** میر سنقر را زمانی چشم داشت
- Sunqur remained there till near the forenoon: the Amír awaited him for some time;
-
گفت ای سنقر چرا نایی برون ** گفت می‌نگذاردم این ذو فنون
- (Then) he said, “O Sunqur, why don't you come out?” He replied, “This artful One will not let me (out).