آزمودم من هزاران بار بیش ** بی تو شیرین می‌نبینم عیش خویش3800
I have put it to the test more than a thousand times: I don not deem my life sweet without thee.
غن لی یا منیتی لحن النشور ** ابرکی یا ناقتی تم السرور
Sing to me, O object of my desire, the melody of resurrection! Kneel, O my she-camel! The joy is complete.
ابلعی یا ارض دمعی قد کفی ** اشربی یا نفس وردا قد صفا
O earth, swallow my tears- surely they are enough. Drink, O my soul, a draught that is now pure!
عدت یا عیدی الینا مرحبا ** نعم ما روحت یا ریح الصبا
Thou hast returned to us, O my festival! Welcome! How goodly is the refreshment thou hast brought, O Zephyr!’”
گفت ای یاران روان گشتم وداع ** سوی آن صدری که امیرست و مطاع
He said, “Farewell, my friends: I have set out towards the Sadr who commands and is obeyed.
دم‌بدم در سوز بریان می‌شوم ** هرچه بادا باد آنجا می‌روم3805
Moment by moment I am being roasted in the flames. (of separation from him): I will go thither, come what may!
گرچه دل چون سنگ خارا می‌کند ** جان من عزم بخارا می‌کند
Although he is making his heart like a hard rock (against me), my soul is bound for Bukhárá.
مسکن یارست و شهر شاه من ** پیش عاشق این بود حب الوطن
It is the abode of my Friend and the city of my King: in the lover’s eyes this is (the meaning of) love of one’s native land.”
پرسیدن معشوقی از عاشق غریب خود کی از شهرها کدام شهر را خوشتر یافتی و انبوه‌تر و محتشم‌تر و پر نعمت‌تر و دلگشاتر
How a loved one asked her lover who had travelled in foreign countries, “Which city didst thou find the fairest and most thronged and the most magnificent and rich and charming?”
گفت معشوقی به عاشق کای فتی ** تو به غربت دیده‌ای بس شهرها
A loved one said to her lover, “O youth, thou hast seen many cities abroad.
پس کدامین شهر ز آنها خوشترست ** گفت آن شهری که در وی دلبرست
Which of them, then, is the fairest?” He replied, “The city where my sweetheart is.”