-
لیک مقصود ازل تسلیم تست ** ای مسلمان بایدت تسلیم جست
- Yet thy giving thyself up is the object of (God's) eternal purpose: O Moslem, thou must seek to give thyself up.
-
ای نخود میجوش اندر ابتلا ** تا نه هستی و نه خود ماند ترا
- Continue, O chickpea, to boil in tribulation, that neither existence nor self may remain to thee.
-
اندر آن بستان اگر خندیدهای ** تو گل بستان جان و دیدهای
- If thou hast (formerly) laughed in that (earthly) garden, (yet) thou art the rose of the garden of the spirit and the (spiritual) eye.
-
گر جدا از باغ آب و گل شدی ** لقمه گشتی اندر احیا آمدی 4180
- If thou hast been parted from the garden of water and earth, (yet) thou hast become food in the mouth and hast entered into the living.
-
شو غذی و قوت و اندیشهها ** شیر بودی شیر شو در بیشهها
- Become nutriment and strength and thoughts! (Formerly) thou wert milk (sap): (now) be a lion in the jungles!
-
از صفاتش رستهای والله نخست ** در صفاتش باز رو چالاک و چست
- By God, thou grewest from His (God's) attributes in the beginning: go back nimbly and fleetly into His attributes.
-
ز ابر و خورشید و ز گردون آمدی ** پس شدی اوصاف و گردون بر شدی
- Thou camest from the cloud and the sun and the sky; then didst thou become (diverse) attributes and ascend to heaven.
-
آمدی در صورت باران و تاب ** میروی اندر صفات مستطاب
- Thou camest in the form of rain and heat: thou wilt go into the goodly (Divine) attributes.
-
جزو شید و ابر و انجمها بدی ** نفس و فعل و قول و فکرتها شدی 4185
- Thou wert a part of the sun and the cloud and the stars: thou becamest soul and action and speech and thoughts.”
-
هستی حیوان شد از مرگ نبات ** راست آمد اقتلونی یا ثقات
- The existence of the animal arose from the death of the plant: (hence the command) “slay me, O trusty friends” is right.