-
میل هر جزوی به جزوی هم نهد ** ز اتحاد هر دو تولیدی زهد
- He also implants the desire of every part for another part: from the union of both an act of generation results.
-
شب چنین با روز اندر اعتناق ** مختلف در صورت اما اتفاق
- Likewise night and day are in mutual embrace: (they are) different in appearance, but (are really) in agreement.
-
روز و شب ظاهر دو ضد و دشمنند ** لیک هر دو یک حقیقت می‌تنند
- Day and night, outwardly, are two contraries and enemies, but they both attend on one truth—
-
هر یکی خواهان دگر را همچو خویش ** از پی تکمیل فعل و کار خویش
- Each desiring the other, like kinsfolk, for the sake of perfecting their action and work.
-
زانک بی شب دخل نبود طبع را ** پس چه اندر خرج آرد روزها 4420
- (Both serve one purpose) because, without night, the nature (of man) would receive no income: what, then, should the days expend?
-
جذب هر عنصری جنس خود را کی در ترکیب آدمی محتبس شده است به غیر جنس
- How each element attracts its congener that has been imprisoned in the human constitution by the non-homogeneous (elements).
-
خاک گوید خاک تن را باز گرد ** ترک جان کن سوی ما آ همچو گرد
- Earth says to the earth of the body, “Return! Take leave of the spirit, come to me like the dust.
-
جنس مایی پیش ما اولیتری ** به که زان تن وا رهی و زان تری
- Thou art my congener, thou art more suited (to be) with me: ’tis better that thou shouldst escape from that body and that moisture.”
-
گوید آری لیک من پابسته‌ام ** گرچه همچون تو ز هجران خسته‌ام
- It answers, “Yes; but I am fettered, although like thee I am weary of separation.”
-
تری تن را بجویند آبها ** کای تری باز آ ز غربت سوی ما
- The waters seek the moisture of the body, saying, “O moisture, come back to us from exile.”
-
گرمی تن را همی‌خواند اثیر ** که ز ناری راه اصل خویش گیر 4425
- The aether is calling the heat of the body, saying, “Thou art of fire: take the way to thy origin.”