بر جهید و بر طپید و شاد شاد ** یک دو چرخی زد سجود اندر فتاد
He (the man of Bukhárá) sprang up and quivered and whirled once or twice (in dance) joyously, joyously; (then) fell to worship.
با خویش آمدن عاشق بیهوش و روی آوردن به ثنا و شکر معشوق
How the senseless lover came to himself and turned his face in praise and thanksgiving to the Beloved.
گفت ای عنقای حق جان را مطاف ** شکر که باز آمدی زان کوه قاف
He said, “O ‘Anqá of God, (thou who art) the place of the spirit’s circling flight, (I give) thanks that thou hast come back from yonder mountain of Qáf.
ای سرافیل قیامتگاه عشق ** ای تو عشق عشق و ای دلخواه عشق4695
O Siráfíl (Seraphiel) of Love’s resurrection place O Love of love and O Heart’s-desire of love,
اولین خلعت که خواهی دادنم ** گوش خواهم که نهی بر روزنم
I desire, as the first gift of honour thou wilt give me, that thou lay thine ear on my window.
گرچه می‌دانی بصفوت حال من ** بنده‌پرور گوش کن اقوال من
Albeit through (thy) purity thou knowest my feelings, lend ear to my words, O cherisher of thy slave.
صد هزاران بار ای صدر فرید ** ز آرزوی گوش تو هوشم پرید
Hundreds of thousands of times, O unique Prince, did my wits fly away in longing for thy ear—
آن سمیعی تو وان اصغای تو ** و آن تبسمهای جان‌افزای تو
That hearing of thine and that listening of thine, and those life-quickening smiles of thine;
آن بنوشیدن کم و بیش مرا ** عشوه‌ی جان بداندیش مرا4700
That hearkening unto my lesser and greater (matters), (and unto) the beguilements of my evil-thinking (suspicious) soul.
قلبهای من که آن معلوم تست ** بس پذیرفتی تو چون نقد درست
Then my false coins, which are well-known to thee, thou didst accept as (though they were) genuine money;
بهر گستاخی شوخ غره‌ای ** حلمها در پیش حلمت ذره‌ای
For the sake of the boldness (importunity) of one (who was) impudent and deluded, O thou beside whose clemency (all) clemencies are (but) a mote!