عیبهای سگ بسی او بر شمرد ** عیب‌دان از غیب‌دان بویی نبرد
He recounted the dog's faults at some length: no one who perceives faults (‘aybdán) has got (even) a scent (inkling) of him that knows the things unseen (ghaybdán).
گفت مجنون تو همه نقشی و تن ** اندر آ و بنگرش از چشم من
Majnún said, “Thou art entirely (external) form and body: come within, and view it (the dog) through my eyes;
کین طلسم بسته‌ی مولیست این ** پاسبان کوچه‌ی لیلیست این
For this (dog) is a talisman sealed by (the hand of) the Lord: this (dog) is the guardian of the abode of Laylá.
همنشین بین و دل و جان و شناخت ** کو کجا بگزید و مسکن‌گاه ساخت
Look at its high aspiration and its heart and soul and knowledge; (consider) where it chose (to live) and made its dwelling-place.
او سگ فرخ‌رخ کهف منست ** بلک او هم‌درد و هم‌لهف منست575
It is the dog of blessed countenance, (the dog) of my Cave; nay, it is the sharer of my grief and woe.
آن سگی که باشد اندر کوی او ** من به شیران کی دهم یک موی او
The dog that stays in her abode, how should I give a single hair of it to the lions?
ای که شیران مر سگانش را غلام ** گفت امکان نیست خامش والسلام
Oh, since to her dogs the lions are (devoted) slaves, there is no possibility of speaking (further). Silence, and farewell!”
گر ز صورت بگذرید ای دوستان ** جنتست و گلستان در گلستان
If ye pass beyond form, O friends, ’tis Paradise and rose-gardens within rose gardens.
صورت خود چون شکستی سوختی ** صورت کل را شکست آموختی
When thou hast broken and destroyed thine own form, thou hast learned to break the form of everything.
بعد از آن هر صورتی را بشکنی ** همچو حیدر باب خیبر بر کنی580
After that, thou wilt break every form: like Haydar (‘Alí), thou wilt uproot the gate of Khaybar.