ناصحی ربانیی پندت دهد ** آن سخن را او به فن طرحی نهد
(If) a godly monitor give thee good advice, it will artfully put those words (of his) aside,
کین نه بر جایست هین از جا مشو ** نیست چندان با خود آ شیدا مشو
Saying, “These (words) are not well-founded: take heed, don't be carried away (by them); they are not (worth) so much: come to thyself (be sensible), don't be crazed.”
وای آن شه که وزیرش این بود ** جای هر دو دوزخ پر کین بود
Alas for the king whose vizier is this (carnal intellect): the place (abode) of them both is vengeful Hell.
شاد آن شاهی که او را دست‌گیر ** باشد اندر کار چون آصف وزیر1250
Happy is the king whose helper in affairs is a vizier like Ásaf.
شاه عادل چون قرین او شود ** نام آن نور علی نور این بود
When the just king is associated with him, his (the king's) name is light upon light.
چون سلیمان شاه و چون آصف وزیر ** نور بر نورست و عنبر بر عبیر
A king like Solomon and a vizier like Ásaf are light upon light and ambergris upon ‘abír.
شاه فرعون و چو هامانش وزیر ** هر دو را نبود ز بدبختی گزیر
(When) the king (is like) Pharaoh and his vizier like Hámán, ill-fortune is inevitable for both.
پس بود ظلمات بعضی فوق بعض ** نه خرد یار و نه دولت روز عرض
Then it is (a case of) darkness, one part over another: neither intellect nor fortune shall be their friend on the Day of Judgement.
من ندیدم جز شقاوت در لام ** گر تو دیدستی رسان از من سلام1255
I have not seen aught but misery in the vile: if thou hast seen (aught else), convey (to them) the salaam (of felicitation) from me.
هم‌چو جان باشد شه و صاحب چو عقل ** عقل فاسد روح را آرد بنقل
The king is as the spirit, and the vizier as the intellect: the corrupt intellect brings the spirit into movement (towards corruption).