English    Türkçe    فارسی   

4
1337-1346

  • پس بپوشید اول آن بر جان ما ** تا کنیم آن کار بر وفق قضا
  • Therefore He (God) at first veiled (the real nature of) that from our souls, in order that we might perform that action in accordance with the Divine destiny.

  • چون قضا آورد حکم خود پدید ** چشم وا شد تا پشیمانی رسید
  • When the Divine destiny brought its ordainment into view, the eye was opened, so that repentance arrived.

  • این پشیمانی قضای دیگرست ** این پشیمانی بهل حق را پرست
  • This repentance is another (manifestation of the) Divine destiny: abandon this repentance, worship God!

  • ور کنی عادت پشیمان خور شوی ** زین پشیمانی پشیمان‌تر شوی 1340
  • And if thou make (it) a habit and become addicted to repentance, because of this (habitual) repentance thou wilt become more repentant.

  • نیم عمرت در پریشانی رود ** نیم دیگر در پشیمانی رود
  • One half of thy life will pass in distraction and the other half will pass in repentance.

  • ترک این فکر و پریشانی بگو ** حال و یار و کار نیکوتر بجو
  • Take leave of this (anxious) thought and repentance: seek a better (spiritual) state and friend and work.

  • ور نداری کار نیکوتر به دست ** پس پشیمانیت بر فوت چه است
  • And if thou hast no better work in hand, then for the omission of what (work) is thy repentance?

  • گر همی دانی ره نیکو پرست ** ور ندانی چون بدانی کین به دست
  • If thou knowest the good way, worship (God); and if thou dost not know (it), how dost thou know that this way (in which thou art going) is evil?

  • بد ندانی تا ندانی نیک را ** ضد را از ضد توان دید ای فتی 1345
  • Thou dost not know evil till thou knowest good: (only) from (one) contrary is it possible to discern (the other) contrary, O youth.

  • چون ز ترک فکر این عاجز شدی ** از گناه آنگاه هم عاجز بدی
  • Since (as thou sayest) thou wert rendered impotent to abandon the thought of this (repentance), at that time thou wert also impotent to commit sin.