English    Türkçe    فارسی   

4
18-27

  • نور از آن ماه باشد وین ضیا ** آن خورشید این فرو خوان از نبا
  • Núr (light) belongs to the moon, and this ziyá (radiance) belongs to the sun: read this in the Qur’án.

  • شمس را قرآن ضیا خواند ای پدر ** و آن قمر را نور خواند این را نگر
  • The Qur’án has called the sun ziyá, O father, and it has called the moon núr. Consider this!

  • شمس چون عالی‌تر آمد خود ز ماه ** پس ضیا از نور افزون دان به جاه 20
  • Since the sun is more exalted even than the moon, know, then, that ziyá is superior to núr in dignity.

  • بس کس اندر نور مه منهج ندید ** چون برآمد آفتاب آن شد پدید
  • Many a one did not see the way in the moonlight, (but) it became visible as soon as the sun rose.

  • آفتاب اعواض را کامل نمود ** لاجرم بازارها در روز بود
  • The sun displayed (all) objects of exchange perfectly: of necessity, markets were (held) in the daytime,

  • تا که قلب و نقد نیک آید پدید ** تا بود از غبن و از حیله بعید
  • In order that the false coin and the good money might come into view, and that he (the merchant) might be far (immune) from swindling and trickery.

  • تا که نورش کامل آمد در زمین ** تاجران را رحمة للعالمین
  • (The sun rose) until its light came to perfection on the earth, a universal mercy to the traders;

  • لیک بر قلاب مبغوضست و سخت ** زانک ازو شد کاسد او را نقد و رخت 25
  • But to the false coiner it is hateful and grievous, because by it his money and wares are made unsaleable.

  • پس عدو جان صرافست قلب ** دشمن درویش کی بود غیر کلب
  • Hence the false coin is the mortal foe of the money-changer: who is the enemy of the dervish but the dog?

  • انبیا با دشمنان بر می‌تنند ** پس ملایک رب سلم می‌زنند
  • The prophets contend with their enemies; then the angels utter cries of “Save (them), O Lord,”