-
آن یکی در وقت استنجا بگفت ** که مرا با بوی جنت دار جفت
- A certain one said at the time of abstersion, “(O God), unite me with the scent of Paradise!”
-
گفت شخصی خوب ورد آورده‌ای ** لیک سوراخ دعا گم کرده‌ای
- (Thereupon) a person said, “You have used a good formula, but you have missed the (proper) hole for the prayer.
-
این دعا چون ورد بینی بود چون ** ورد بینی را تو آوردی به کون
- Since this prayer was the formula applicable to the nose, why have you applied the nose-formula to the arse?
-
رایحه‌ی جنت ز بینی یافت حر ** رایحه‌ی جنت کم آید از دبر
- One free (from sensuality) gets the odour of Paradise from his nose: how should the odour of Paradise come from the rump?”
-
ای تواضع برده پیش ابلهان ** وی تکبر برده تو پیش شهان 2225
- O thou who hast brought humility into the presence of fools, and O thou who hast brought pride into the presence of (spiritual) kings,
-
آن تکبر بر خسان خوبست و چست ** هین مرو معکوس عکسش بند تست
- The pride shown to the base is goodly and fitting. Take heed, do not behave in the reverse manner: the reverse thereof is (the cause of) thy bondage.
-
از پی سوراخ بینی رست گل ** بو وظیفه‌ی بینی آمد ای عتل
- The rose grew for the sake of the nostrils: sweet scent is the stipend of the nose, O churl.
-
بوی گل بهر مشامست ای دلیر ** جای آن بو نیست این سوراخ زیر
- The scent of the rose is for organs of smell, O bold man: this hole below is not the place for that scent.
-
کی ازین جا بوی خلد آید ترا ** بو ز موضع جو اگر باید ترا
- How should the scent of Paradise come to thee from this place? If thou requirest the (sweet) scent, seek it from its (proper) place.
-
هم‌چنین حب الوطن باشد درست ** تو وطن بشناس ای خواجه نخست 2230
- Likewise, “love of country” is right, (but) first, O master, know (what really is) thy country.