ظاهرا کار تو ویران می‌کنم ** لیک خاری را گلستان می‌کنم2340
In appearance I am ruining thy work, but (in reality) I am making a thorn into a rose-garden.
بیان آنک عمارت در ویرانیست و جمعیت در پراکندگیست و درستی در شکست‌گیست و مراد در بی‌مرادیست و وجود در عدم است و علی هذا بقیة الاضداد والازواج
Explaining that cultivation consists in devastation and composure in distraction and wholeness in brokenness and success in failure and existence in non-existence; and thus (with) the rest of the contraries and pairs.
آن یکی آمد زمین را می‌شکافت ** ابلهی فریاد کرد و بر نتافت
A certain man came and was cleaving the soil: a fool cried out and could not control himself,
کین زمین را از چه ویران می‌کنی ** می‌شکافی و پریشان می‌کنی
Saying, ‘Wherefore are you ruining this soil and cleaving and scattering it?’
گفت ای ابله برو و بر من مران ** تو عمارت از خرابی باز دان
‘O fool,’ said he, ‘begone, do not interfere with me: recognise (the difference of) cultivation from devastation.
کی شود گلزار و گندم‌زار این ** تا نگردد زشت و ویران این زمین
How should this (soil) become a rose-garden or cornfield till this soil becomes ugly and ruined?
کی شود بستان و کشت و برگ و بر ** تا نگردد نظم او زیر و زبر2345
How should it become orchards and crops and leaves and fruit till its arrangement is turned upside down?’
تا بنشکافی به نشتر ریش چغز ** کی شود نیکو و کی گردید نغز
Till you pierce the purulent ulcer with a lancet, how will it become well and how will you become healthy?
تا نشوید خلطهاات از دوا ** کی رود شورش کجا آید شفا
Till he (the physician) cleanse your (corrupt) humours with medicine, how will the indisposition be removed? How will a cure be effected?
پاره پاره کرده درزی جامه را ** کس زند آن درزی علامه را
When a tailor cuts (the cloth for) a garment piece by piece, will any one strike that expert tailor,
که چرا این اطلس بگزیده را ** بردریدی چه کنم بدریده را
Saying, ‘Why have you torn this choice satin? What can I do with a torn (garment)?’