جاذبه‌ی جنسیتست اکنون ببین ** که تو جنس کیستی از کفر و دین
‘Tis the attracting power of homogeneity (that indicates one’s real nature): consider now with whom thou art congenial in respect of infidelity or true religion.
گر بهامان مایلی هامانیی ** ور به موسی مایلی سبحانیی
If thou art inclined towards Hámán, thou hast the nature of Hámán, and if thou art inclined towards Moses, thou art a glorifier of God.
ور بهر و مایلی انگیخته ** نفس و عقلی هر دوان آمیخته
And if thou art inclined and impelled towards both, thou art carnal soul and reason both mingled together.
هر دو در جنگند هان و هان بکوش ** تا شود غالب معانی بر نقوش
Both (these) are at war: take heed, take heed, and strive that the spiritual realities may prevail over the (sensuous) forms.
در جهان جنگ شادی این بسست ** که ببینی بر عدو هر دم شکست2720
In the world of war ‘tis joy enough that thou shouldst always, see defeat (inflicted) on the enemy.
آن ستیزه‌رو بسختی عاقبت ** گفت با هامان برای مشورت
Finally that quarrelsome-looking (contumacious) man (Pharaoh) in his hardness (of heart) told Hámán, for the purpose of consultation.
وعده‌های آن کلیم‌الله را ** گفت و محرم ساخت آن گمراه را
He told (him) the promises pf the one (Moses) with whom God spoke, and made that misguided person his confidant.
مشورت کردن فرعون با وزیرش هامان در ایمان آوردن به موسی علیه‌السلام
How Pharaoh took counsel with ha vizier, Hámán, as to believing in Moses, on whom be peace.
گفت با هامان چون تنهااش بدید ** جست هامان و گریبان را درید
He told Hamán when he saw him alone: Hámán sprang up and rent the bosom of his shirt.
بانگها زد گریه‌ها کرد آن لعین ** کوفت دستار و کله را بر زمین
That accursed one uttered loud cries’ and sobs and beat his turban and cap on the ground,
که چگونه گفت اندر روی شاه ** این چنین گستاخ آن حرف تباه2725
Saying, “How durst he say those vain words so impudently in the face of the king?