-
نیست تخصیص خدا کس را به کار ** مانع طوع و مراد و اختیار
- God's assignment of a particular lot to any one does not hinder (him from exercising) consent and will and choice;
-
لیک چون رنجی دهد بدبخت را ** او گریزاند به کفران رخت را 2915
- But when He brings some trouble on an ill-fated man, he (that man) ungratefully packs off in flight;
-
نیکبختی را چو حق رنجی دهد ** رخت را نزدیکتر وا می‌نهد
- (Whereas), when God brings some trouble on a good-fortuned (blessed) man, he always (approaches and) abides nearer (to God).
-
بددلان از بیم جان در کارزار ** کرده اسباب هزیمت اختیار
- In battle the pusillanimous from fear for their lives have chosen the means (resource) of flight,
-
پردلان در جنگ هم از بیم جان ** حمله کرده سوی صف دشمنان
- (While) the courageous, also from fear for their lives, have charged towards the ranks of the enemy.
-
رستمان را ترس و غم وا پیش برد ** هم ز ترس آن بددل اندر خویش مرد
- Rustams (heroes) are borne onward by (their) fear and pain; from fear, too, the man of infirm spirit dies within himself.
-
چون محک آمد بلا و بیم جان ** زان پدید آید شجاع از هر جبان 2920
- Tribulation and fear for one's life are like a touchstone: thereby the brave man is distinguished from every coward.
-
وحی کردن حق به موسی علیه‌السلام کی ای موسی من کی خالقم تعالی ترا دوست می‌دارم
- How God made a revelation to Moses, on whom be peace, saying, "O Moses, I who am the exalted Creator love thee."
-
گفت موسی را به وحی دل خدا ** کای گزیده دوست می‌دارم ترا
- God spoke to Moses by inspiration of the heart, saying, “O chosen one, I love thee.”
-
گفت چه خصلت بود ای ذوالکرم ** موجب آن تا من آن افزون کنم
- He (Moses) said, “O Bountiful One, (tell me) what disposition (in me) is the cause of that, in order that I may augment it.”
-
گفت چون طفلی به پیش والده ** وقت قهرش دست هم در وی زده
- He (God) said, “Thou art like a child in the presence of its mother: when she chastises it, it still lays hold of her.