English    Türkçe    فارسی   

4
323-332

  • گر بپوشیمش ز بنده‌پروری ** تو چرا بی‌رویی از حد می‌بری
  • If we, in kindness to our servant, cover it up, why dost thou carry shamelessness beyond the limit?

  • از پدر آموز که آدم در گناه ** خوش فرود آمد به سوی پایگاه
  • Learn from thy Father; for in (the hour of) sin Adam came down willingly to the vestibule

  • چون بدید آن عالم الاسرار را ** بر دو پا استاد استغفار را 325
  • When he beheld that Knower of secrets, he stood up on his feet to ask forgiveness.

  • بر سر خاکستر انده نشست ** از بهانه شاخ تا شاخی نجست
  • He seated himself on the ashes of contrition: he did not jump from one branch of idle pleading to another

  • ربنا انا ظلمنا گفت و بس ** چونک جانداران بدید از پیش و پس
  • He said only, ‘O Lord, verily we have done wrong,’ when he saw the (angelic) life-guards in front and behind.

  • دید جانداران پنهان هم‌چو جان ** دورباش هر یکی تا آسمان
  • He saw the life-guards who are invisible, as the spirit is—each one’s mace (reaching) to the sky—-

  • که هلا پیش سلیمان مور باش ** تا بنشکافد ترا این دورباش
  • Saying, ‘Hola! be (as) the ant before Solomon, lest this mace cleave thee asunder.

  • جز مقام راستی یک دم مه‌ایست ** هیچ لالا مرد را چون چشم نیست 330
  • Do not for one moment stand (anywhere) but in the place of truth: a man hath no guardian like the (seeing) eye.

  • کور اگر از پند پالوده شود ** هر دمی او باز آلوده شود
  • (Even) if the blind man be purified by admonition, he continually becomes polluted again.

  • آدما تو نیستی کور از نظر ** لیک اذا جاء القضا عمی البصر
  • O Adam, thou art not blind of vision, but when the Divine destiny comes, the sight becomes blind.’”