-
گوش کنعان کی پذیرد این کلام ** که برو مهر خدایست و ختام
- How should Canaan's ear accept these words? for God's seal and signet is upon it.
-
کی گذارد موعظه بر مهر حق ** کی بگرداند حدث حکم سبق
- How should admonition pass through God's seal? How should the new (admonition) avert the (eternal) pre-ordainment?
-
لیک می‌گویم حدیث خوش‌پیی ** بر امید آنک تو کنعان نه‌ای
- But I am telling the news of good fortune in the hope that thou art not (like) Canaan.
-
آخر این اقرار خواهی کرد هین ** هم ز اول روز آخر را ببین
- Thou wilt make this confession at last. Hark, from the first day do thou behold the last!
-
می‌توانی دید آخر را مکن ** چشم آخربینت را کور کهن 3370
- Thou canst see the end: do not make blind and old thine eye that sees the end.
-
هر که آخربین بود مسعودوار ** نبودش هر دم ز ره رفتن عثار
- Whosoever is blessedly a seer of the end will never stumble in wayfaring.
-
گر نخواهی هر دمی این خفت‌خیز ** کن ز خاک پایی مردی چشم تیز
- Unless thou desire this incessant lying down and rising up (this stumbling on the way), sharpen thine eye with the dust on the foot of a holy man.
-
کحل دیده ساز خاک پاش را ** تا بیندازی سر اوباش را
- Make the dust of his foot collyrium for thine eye, that thou mayst strike off the head of the blackguards;
-
که ازین شاگردی و زین افتقار ** سوزنی باشی شوی تو ذوالفقار
- For through this pupilage and this poverty (of spirit), (though) thou be (as) a needle, thou wilt become (a trenchant sword like) Dhu ’l-faqár.
-
سرمه کن تو خاک هر بگزیده را ** هم بسوزد هم بسازد دیده را 3375
- Use the dust of every elect one as collyrium: it will both burn the eye and do it good.