-
که مرا از غیب نادر هدیههاست ** که بشر آن را نیارد نیز خواست 575
- For I have rare gifts (coming) from the Unseen, which human beings durst not even ask for.
-
میپرستید اختری کو زر کند ** رو باو آرید کو اختر کند
- Ye worship the star (planet) that makes gold: turn your faces towards Him that makes the star.
-
میپرستید آفتاب چرخ را ** خوار کرده جان عالینرخ را
- Ye worship the sun in heaven, having despised the Spirit (which is) of high price.
-
آفتاب از امر حق طباخ ماست ** ابلهی باشد که گوییم او خداست
- The sun, by command of God, is our cook: ’twere folly that we should say it is God.
-
آفتابت گر بگیرد چون کنی ** آن سیاهی زو تو چون بیرون کنی
- If thy sun be eclipsed, what wilt thou do? How wilt thou expel that blackness from it?
-
نه به درگاه خدا آری صداع ** که سیاهی را ببر وا ده شعاع 580
- Wilt not thou bring thy headache (trouble and pain) to the court of God, saying, ‘Take the blackness away, give back the radiance!’
-
گر کشندت نیمشب خورشید کو ** تا بنالی یا امان خواهی ازو
- If they would kill thee at midnight, where is the sun, that thou shouldst wail (in supplication) and beg protection of it?
-
حادثات اغلب به شب واقع شود ** وان زمان معبود تو غایب بود
- Calamities, for the most part, happen in the night; and at that time the object of thy worship is absent.
-
سوی حق گر راستانه خم شوی ** وا رهی از اختران محرم شوی
- If thou sincerely bow (in prayer) to God, thou wilt be delivered from the stars: thou wilt become intimate (with God).
-
چون شوی محرم گشایم با تو لب ** تا ببینی آفتابی نیمشب
- When thou becomest intimate, I will open my lips (to speak) with thee, that thou may’st behold a Sun at midnight.