English    Türkçe    فارسی   

4
577-586

  • می‌پرستید آفتاب چرخ را ** خوار کرده جان عالی‌نرخ را
  • Ye worship the sun in heaven, having despised the Spirit (which is) of high price.

  • آفتاب از امر حق طباخ ماست ** ابلهی باشد که گوییم او خداست
  • The sun, by command of God, is our cook: ’twere folly that we should say it is God.

  • آفتابت گر بگیرد چون کنی ** آن سیاهی زو تو چون بیرون کنی
  • If thy sun be eclipsed, what wilt thou do? How wilt thou expel that blackness from it?

  • نه به درگاه خدا آری صداع ** که سیاهی را ببر وا ده شعاع 580
  • Wilt not thou bring thy headache (trouble and pain) to the court of God, saying, ‘Take the blackness away, give back the radiance!’

  • گر کشندت نیم‌شب خورشید کو ** تا بنالی یا امان خواهی ازو
  • If they would kill thee at midnight, where is the sun, that thou shouldst wail (in supplication) and beg protection of it?

  • حادثات اغلب به شب واقع شود ** وان زمان معبود تو غایب بود
  • Calamities, for the most part, happen in the night; and at that time the object of thy worship is absent.

  • سوی حق گر راستانه خم شوی ** وا رهی از اختران محرم شوی
  • If thou sincerely bow (in prayer) to God, thou wilt be delivered from the stars: thou wilt become intimate (with God).

  • چون شوی محرم گشایم با تو لب ** تا ببینی آفتابی نیم‌شب
  • When thou becomest intimate, I will open my lips (to speak) with thee, that thou may’st behold a Sun at midnight.

  • جز روان پاک او را شرق نه ** در طلوعش روز و شب را فرق نه 585
  • It hath no Orient but the pure spirit: in (respect of) its rising, there is no difference between day and night.

  • روز آن باشد که او شارق شود ** شب نماند شب چو او بارق شود
  • ’Tis day when it (the Sun) rises; when it begins to shine, night is night no more.