پیش بلقیس آنچ دیدیت از عجب ** باز گویید از بیابان ذهب
Relate to Bilqís what marvellous things ye have seen concerning the desert of gold,
تا بداند که به زر طامع نه‌ایم ** ما زر از زرآفرین آورده‌ایم655
That she may know we do not covet gold: we have gotten gold from the gold-Creator,
آنک گر خواهد همه خاک زمین ** سر به سر زر گردد و در ثمین
At whose will the whole earth’s soil from end to end would become gold and precious pearls.”
حق برای آن کند ای زرگزین ** روز محشر این زمین را نقره گین
On that account, O thou who choosest gold, God will make this earth silvern on the Day of Resurrection.
فارغیم از زر که ما بس پر فنیم ** خاکیان را سر به سر زرین کنیم
“We have no need of gold, for we are very skilful: we make earthly beings entirely golden.
از شما کی کدیه‌ی زر می‌کنیم ** ما شما را کیمیاگر می‌کنیم
How shall we beg gold of you? We (can) make you (spiritual) alchemists.
ترک آن گیرید گر ملک سباست ** که برون آب و گل بس ملکهاست660
Abandon (all) that, (even) if it is the kingdom of Saba, for beyond (this) water and earth there are many kingdoms.”
تخته‌بندست آن که تختش خوانده‌ای ** صدر پنداری و بر در مانده‌ای
That which thou hast called a throne is (really) a splint- bandage: thou deemest (it) the seat of honour, but (in truth) thou hast remained at the door.
پادشاهی نیستت بر ریش خود ** پادشاهی چون کنی بر نیک و بد
(If) thou hast not sovereignty over thine own beard, how wilt thou exercise sovereignty over good and evil?
بی‌مراد تو شود ریشت سپید ** شرم دار از ریش خود ای کژ امید
Without thy wish, thy beard grows white: be ashamed of thy beard, O thou whose hopes are perverse.