English    Türkçe    فارسی   

4
754-763

  • هم‌چنان مقصود من زین مثنوی ** ای ضیاء الحق حسام‌الدین توی
  • Even so, in (composing) this Mathnawí thou, O Ziyá’u ’l-Haqq (Radiance of God) Husámu’ddín, art my object.

  • مثنوی اندر فروع و در اصول ** جمله آن تست کردستی قبول 755
  • The whole Mathnawí in its branches and roots is thine: thou hast accepted (it).

  • در قبول آرند شاهان نیک و بد ** چون قبول آرند نبود بیش رد
  • Kings accept (both) good and bad: when they accept (anything), it is reprobate no more.

  • چون نهالی کاشتی آبش بده ** چون گشادش داده‌ای بگشا گره
  • Since thou hast planted the sapling, give it water. Since thou hast given it freedom (to grow), untie the knots.

  • قصدم از الفاظ او راز توست ** قصدم از انشایش آواز توست
  • In (all) its expressions my object is (to reveal) thy mystery; in composing it my object is (to hear) thy voice.

  • پیش من آوازت آواز خداست ** عاشق از معشوق حاشا که جداست
  • To me thy voice is the voice of God: Heaven forfend that (I should say) the lover is separate from the Beloved.

  • اتصالی بی‌تکیف بی‌قیاس ** هست رب‌الناس را با جان ناس 760
  • There is a union beyond description or analogy between the Lord of Man and the spirit of Man.

  • لیک گفتم ناس من نسناس نی ** ناس غیر جان جان‌اشناس نی
  • But I said nás (Man), not nasnás; nás is none but the spirit that knows the (Divine) Spirit.

  • ناس مردم باشد و کو مردمی ** تو سر مردم ندیدستی دمی
  • Nás is Man, and where is Manhood? You have never beheld the head (spiritual principle) of Man: you are a tail.

  • ما رمیت اذ رمیت خوانده‌ای ** لیک جسمی در تجزی مانده‌ای
  • You have recited (the text) thou didst not throw when thou threwest, but you are a (mere) body: you have remained in division.