هر دو سبزند این زمان آخر نگر ** کین شود باطل از آن روید ثمر
Both are green at this (present) time, (but) look to the end (and see) that this one will come to naught, (while) fruit will grow from that one.
آب باغ این را حلال آن را حرام ** فرق را آخر ببینی والسلام
To this one the water in the orchard is lawful, to that one (it is) unlawful. In the end thou wilt see the difference, and (so) farewell.
عدل چه بود آب ده اشجار را ** ظلم چه بود آب دادن خار را
What is justice? Giving water to trees. What is injustice? To give water to thorns.
عدل وضع نعمتی در موضعش ** نه بهر بیخی که باشد آبکش 1090
Justice is (consists in) bestowing a bounty in its proper place, not on every root that will absorb water.
ظلم چه بود وضع در ناموضعی ** که نباشد جز بلا را منبعی
What is injustice? To bestow (it) in an improper place that can only be a source of calamity.
نعمت حق را به جان و عقل ده ** نه به طبع پر زحیر پر گره
Bestow the bounty of God on the spirit and reason, not on the (carnal) nature full of disease and complications.
بار کن بیگار غم را بر تنت ** بر دل و جان کم نه آن جان کندنت
Load the conflict of (worldly) cares upon thy body: do not lay thy anxiety upon the heart and spirit.
بر سر عیسی نهاده تنگ بار ** خر سکیزه می‌زند در مرغزار
The pack is laid upon the head of Jesus, (while) the ass is frisking in the meadow.
سرمه را در گوش کردن شرط نیست ** کار دل را جستن از تن شرط نیست 1095
’Tis not right to put collyrium in the ear: ’tis not right to demand from the body the work of the heart (spirit).
گر دلی رو ناز کن خواری مکش ** ور تنی شکر منوش و زهر چش
If thou art a (devotee of the) heart, go, scorn (the world), do not suffer contumely (from it); and if thou art a (devotee of the) body, do not eat sugar but taste poison.