هر چه گویی باز گوید که همان ** می‌کند افسوس چون مستهزیان
Whatever you say, the mountain replies the same: it makes a mock (of you) like the scoffers.
از کجا این قوم و پیغام از کجا ** از جمادی جان کرا باشد رجا
What relation exists between this folk and the (Divine) message? Who can hope for (spiritual) life from a soulless thing?
گر تو پیغام زنی آری و زر ** پیش تو بنهند جمله سیم و سر
If you bring (them) a message concerning a woman or gold, they will all lay before you their money and lives (in entire devotion)—
که فلان جا شاهدی می‌خواندت ** عاشق آمد بر تو او می‌داندت 1145
(The message), ‘A sweetheart in such and such a place invites thee (to come to her): she is in love with thee, she knows thee.’
ور تو پیغام خدا آری چو شهد ** که بیا سوی خدا ای نیک‌عهد
But if you bring (them) the honey-like message of God, ‘Come to God, O thou who hast a good covenant (with Him);
از جهان مرگ سوی برگ رو ** چون بقا ممکن بود فانی مشو
Go from the world of death towards the (eternal) provision: since everlastingness is possible, do not be perishing’—
قصد خون تو کنند و قصد سر ** نه از برای حمیت دین و هنر
They will seek (to shed) thy blood and (take) thy life, not in zeal for religion and (spiritual and moral) excellence.
سبب عداوت عام و بیگانه زیستن ایشان به اولیاء خدا کی بحقشان می‌خوانند و با آب حیات ابدی
The reason why the vulgar are at enmity with, and live in estrangement from, the saints of God who call them unto God and the Water of Life everlasting.
بلک از چفسیدگی در خان و مان ** تلخشان آید شنیدن این بیان
Nay, but on account of their sticking to house and goods ’tis bitter (hateful) to them to hear this exposition (given by the prophets).
خرقه‌ای بر ریش خر چفسید سخت ** چونک خواهی بر کنی زو لخت لخت 1150
(Suppose) a rag is stuck fast upon the donkey's sore: when you wish to tear it off, bit by bit,
جفته اندازد یقین آن خر ز درد ** حبذا آن کس کزو پرهیز کرد
The donkey, because of the pain (inflicted on him), will certainly kick: happy the man who abstained from (touching) him!—