-
کهنه ایشانند و پوسیده‌ی ابد ** ورنه آن دم کهنه را نو می‌کند
- (’Tis) they (that) are old and rotten unto everlasting; otherwise (they would know that) that breath (of prophetic inspiration) makes the old new.
-
مردگان کهنه را جان می‌دهد ** تاج عقل و نور ایمان می‌دهد
- It gives life to the old dead (spirits): it gives the crown of reason and the light of faith.
-
دل مدزد از دلربای روح‌بخش ** که سوارت می‌کند بر پشت رخش 1160
- Do not steal thy heart away from the spirit-bestowing heart-ravisher, for he will mount thee on the back of Rakhsh.
-
سر مدزد از سر فراز تاج‌ده ** کو ز پای دل گشاید صد گره
- Do not steal thy head away from the crown-giving one whose head is exalted, for he will untie a hundred knots from the foot of thy heart.
-
با کی گویم در همه ده زنده کو ** سوی آب زندگی پوینده کو
- Whom shall I tell? Where in the village is any (spiritually) living one? Where is any one that runs towards the Water of Life?
-
تو به یک خواری گریزانی ز عشق ** تو به جز نامی چه می‌دانی ز عشق
- Thou art fleeing from Love because of a single humiliation: what dost thou know of Love except the name?
-
عشق را صد ناز و استکبار هست ** عشق با صد ناز می‌آید به دست
- Love hath a hundred disdains and prides: Love is gained by means of a hundred blandishments.
-
عشق چون وافیست وافی می‌خرد ** در حریف بی‌وفا می‌ننگرد 1165
- Since Love is loyal, it purchases (desires) him that is loyal: it does not look at a disloyal comrade.
-
چون درختست آدمی و بیخ عهد ** بیخ را تیمار می‌باید به جهد
- Man resembles a tree, and the root is the covenant (with God): the root must be cherished with all one's might.
-
عهد فاسد بیخ پوسیده بود ** وز ثمار و لطف ببریده بود
- A corrupt (infirm) covenant is a rotten root and is cut off (deprived) of fruit and grace.