English    Türkçe    فارسی   

5
1313-1322

  • چون قدیم آید حدث گردد عبث  ** پس کجا داند قدیمی را حدث 
  • When the Eternal comes, the temporal is made vain: what, then, should the temporal know of Eternity?

  • بر حدث چون زد قدم دنگش کند  ** چونک کردش نیست هم‌رنگش کند 
  • When Eternity comes in contact with the temporal, it strikes it dumb; when it has naughted it, it makes it homogeneous (with itself).

  • گر بخواهی تو بیایی صد نظیر  ** لیک من پروا ندارم ای فقیر  1315
  • You can find a hundred parallels (of this sort) if you wish, but I do not care (to supply them), O dervish.

  • این الم و حم این حروف  ** چون عصای موسی آمد در وقوف 
  • This Alif-Lám-Mím and Há-Mím—these Letters become, on (real) comprehension (of their meaning), like the rod of Moses.

  • حرفها ماند بدین حرف از برون  ** لیک باشد در صفات این زبون 
  • The (other) letters resemble these Letters outwardly but are subject (to them) in respect of the (sublime) attributes of the latter.

  • هر که گیرد او عصایی ز امتحان  ** کی بود چون آن عصا وقت بیان 
  • A staff that any one takes on trial—how should it be described as being like that staff (Moses' rod)?

  • عیسویست این دم نه هر باد و دمی  ** که برآید از فرح یا از غمی 
  • This Breath is (like the breath) of Jesus (in its effects); it is not (like) any wind and breath that arises from joy or sorrow.

  • این الم است و حم ای پدر  ** آمدست از حضرت مولی البشر  1320
  • This Alif-Lám-Mím and Há-Mím, O father, have come from the presence of the Lord of Mankind.

  • هر الف لامی چه می‌ماند بدین  ** گر تو جان داری بدین چشمش مبین 
  • What resemblance has any (other) alif-lám to these? Do not regard them with this (external) eye, if you have a (rational) soul.

  • گر چه ترکیبش حروفست ای همام  ** می‌بماند هم به ترکیب عوام 
  • Although they are composed of letters, O sire, and resemble the composition of (words used by) the common folk, (yet they are not the same).